این غار که در ۸ کیلومتری شمال شرقی شهرستان دلیجان (حد فاصل نراق - دلیجان) در دامنه کوه واقع شده و به دوران سوم زمینشناسی تعلق دارد. رسوبات دولومیتی به مقیاس قابل توجهی به صورت لایههای سفید رنگی (رسوبات سفید برفی) کف راهروها و دالانهای مسیر اصلی این غار را پوشاندهاست. غار چالنخجیر دلیجان در پی عوامل زمینساختی و هوازدگی شیمیایی پدید آمدهاست و عموماً بلورین بوده و از پتانسیل عظیم سنگهای تزئینی برخوردار است. این غار در سال ۱۳۶۸ شناسایی شده و گروههای کوهنوردی تا ژرفای ۲۰۰۰ متری آن پیش روی کردهاند. اخیراً نیز غارنوردان موفق شدهاند با شناسایی دو مسیر انحرافی به انتهای اصلی غار دست یابند.
ارتفاع این غار گاهی از ۲۰ متر تجاوز میکند. درههای ژرفی که بیشتر راههای انحرافی را فراگرفته بازتاب نور از منشورهای بلور و کلسیت در کنار آویزهای متنوع، پوشش اسفنجی بلورین دیوارهها و کف غاره آن را مساعد بازدید جهانگردان کردهاست.سنگهای تزئینی با اشکال متنوع مانند عقاب، لاک پشت، گوزن، کرگدن تمساح انسان، کبوتر و تندیسهای عظیم الجثه بلورین ایجاد شدهاست که بیشتر آنان از جنس آهک است..تالارهای "عروس"، "گل کلمی"، "آبشارگلی"، "فرسنگ" و "هیولا" از جمله بخشهای دیدنی این غار نادر و عجیب است. در انتهای این غار استخر آبی وجود دارد و تالارهای بزرگی نیز در کنار این استخر مشاهده شدهاست.